De cactussen van Curaçao – stoer, stekelig en onverzettelijk.

Cactussen zijn alleen inheems in Noord en Zuid Amerika.
Ze kunnen goed tegen zon en droogte omdat er uit de doornen geen water verdampt. Wanneer het regent, zuigen cactussen veel water uit de grond om het in de droge tijd te gebruiken. 
Cactussen planten zich in eerste instantie voort door vruchten en hebben dus eerst bloemen. Sommige bloemen bloeien overdag en worden dus meestal bevrucht door insecten.

Bijzonder! 
Maar er zij ook veel cactussen die `s nachts bloeien en dan vindt de bevruchting plaats door vleermuizen. Maar cactussen kunnen zich ook heel makkelijk ongeslachtelijk voortplanten.  Als er een stukje cactus op de grond terecht komt schieten deze stukjes wortel. Dat betekent dat er een wortel begin te groeien uit het stukje cactus. Als dit gebeurt en de wortel genoeg voedsel vindt in de grond kan er een nieuwe grote plant groeien. ook dieren verspreiden op deze manier de planten als er bijvoorbeeld een stukje cactus aan hun vacht Blijft haken en er ergens anders weer afvalt. 

Voor de echte cactus liefhebber, check cactiguide.com

 Dagger cactus (Steneocereus griseus) 

De Datu is de meest voorkomende cactus op het eiland. En wordt het meest gebruikt voor het maken van een de afrasteringen om huizen heen. Vooral op Bonaire en de westpunt van Curacao zie je deze authentiek omheiningen nog vaak. De stekels van de plant zijn namelijk heel sterk en als je de plant kapt en weer in de grond zet,  groeit hij al snel weer verder. De vrucht van deze cactus is rond en wordt paarsrood als hij rijp is en dan kun je de stekels er heel makkelijk vanaf halen. Vaak vallen ze er vanzelf af. Op het eiland wordt deze vrucht dader genoemd en het schijnt veel vitamines te bevatten. 

Giant club cactus  ( Cereus repandus)

Tot 12 meter hoog

De Grote zuilcactus wordt op Curaçao en Bonaire Kadushi genoemd en op Aruba Breba. Hij is heel herkenbaar voor de natuur op de Antillen. Ook deze cactus werd vroeger veel gebruikt, onder andere om geitenhokken te omheinen. De vruchten van deze cactus zijn langwerpig en hebben geen stekels. Sommige planten krijgen groene vruchten en andere planten krijgen paarse vruchten. Waarom dat is, weet  niemand. De cactus zoals op de foto kan al wel 150 jaar oud zijn.
De cactus bloeit 's nachts. De bloemen zijn wit of lichtroze. De vruchten smaken een beetje naar appel. De rest van de plant is ook eetbaar, hoewel de stekels en de harde huid wel verwijderd moeten worden. Op de eilanden wordt er nog steeds soep van gemaakt.

Barbed-wire cactus (Acanthocereus tetragonus)

Dit is een klimcactus. De plant groeit over de grond, in takken van bomen en kan zo heel lang worden. De stengels lijken net driehoekjes als je ze doorsnijdt. Aan de nieuwe stekels van de plant, vormen zich eerst blaadjes. Normaal is het geen erg mooie plant, maar 1 keer per jaar als hij ’s nachts bloeit met grote witte bloemen, die wel 20 cm groot kunnen worden, is hij prachtig!  

Turk’s cap cactus (Melocactus) 
20 cm (8 in)

De Bolcactus/Milon di Seru  Is een geslacht van traag groeiende, bolvormige cactussen. Ze zijn zijn inheems in de Caraïben. Het verspreidingsgebied loopt van West-Mexico tot het noorden van Zuidamerika. 
Volwassen platen zijn herkenbaar aan hun bloemhoofd, een witte, wollige, borstelachtige structuur bovenop de plant waaruit kleine roze bloemen en later vruchten groeien. Hoe groter het bloemhoofd, hoe ouder de plant. De puntige, vlezige vruchten van de plant worden gegeten door vogels en hagedissen.

Princess of the night (Epiphyllum oxypetalum) 

De Koningin van de nacht/Dama die Anochi, is een indrukwekkende cactus die bekend staat om zijn spectaculaire, geurige bloemen die bloeien tijdens de nacht. Deze prachtige plant komt oorspronkelijk uit de tropische gebieden van Midden- en Zuid-Amerika. De bloemen, die groot en wit zijn, openen zich vaak pas na zonsondergang en verwelken voordat de zon opkomt, waardoor ze een kort maar magisch spektakel vormen. Epiphyllum oxypetalum groeit als een epifyt, wat betekent dat hij zich voedt met de lucht en leeft op andere planten, zonder deze te beschadigen.